bilmem anlatmışmıydım!..
dün gibi aklımda halâ, yaylada
sis altında eteğine sarılmış yüzüm
ah benim çocuk yanım
_anne ellerim... ellerim avucunda
kavuşmayı özledim anne

_aklım dağlarda.

tavandaki aydınlık açıklığında
silme yıldız kaynaşan geceler ve ay
_türküler biraz, biraz da rüzgâr
aldırma diyor ayrılıklara, kavuşmak varsa
gözlerin ninni şimdi... su yeşili gözlerin
seni özledim anne

_gözlerimi bırakma.

_ah senin sıralı mor dağların
sorsam yamaçlarına
ses verir mi sesime hasretten yankılarla!..
oralarda vedalaşıp ak tülbentli göğsünle
bir yusufçuk kanadında yakalansam ölüme...
ölümü özledim anne

_sesim dağlarda.


Cüneyt Özyer
Anneme Mektuplar
Mayıs 2019, Çayyolu

< ÖNCEKİ | KURUCUYA DÖN | SONRAKİ >