_ninniler nefret örter bilirsin anne!
bir dandini bin nefret
bir dastana bin kasvet

ırak düştü sesin, yusufçuk kuşu gibi
yanağımda oğul hasretli dudakların da eksik
essin o yel, o yüksek dağdan anne
essin şimdi, süpürsün kapıları
senin türkü yakan yüzünde
karıştık ya kayıplara... kayıplara

bir yanım dağlar…

bir şafaktan bir şafağa
bir yıllık gurbetler gibiydik biz
gitmem… gün olup aksın
su yeşili gözlerin, gözlerime
gitmem… gün olsun gülüşün
gidersem, bir küserdin ki kendine
konuşmazdın içinle
_iç'inle bile

bir yanım yamaç...

...

- sahi ne kalabalık mevsim şu sonbahar!..
ardında bıraktığı kadar
eklediği de var
hele ki hüzün şimdi
takmış eylül’ü koluna, yoluma çıkar

- geri dönmek istiyorum
şimdiki zaman benim asıl mutsuzluğum

bir yanım deniz...

...

bir yanım sel, bir yanım kıraç...
anne bilir misin aslında!..
aslında benim sana
çocukluğum aç.


Cüneyt Özyer
Anneme Mektuplar
Kasım 2013, Çayyolu

< ÖNCEKİ | KURUCUYA DÖN | SONRAKİ >