- Özgün Bi' Davranış Hikâyesi

Bugünkü dersim sırasında öğrencilerimle paylaştığım bir film repliği ve "Kafka'nın Bebeği" hikâyesi benim zihnimde de etkili izler bıraktı. Burada paylaşmak istedim.

Sevgiyle.

/

Film repliği:
"Hissetmediklerini hissediyormuş gibi yapmak, hissettiklerini hissetmiyormuş gibi yapmaktan daha zordur.“
The Lobster, 2015

/

Kafka'nın Bebeği
Gert Schneider
Kırmızı Kedi Yayınevi
2016

Kitap Arkası:

1923. Berlin'de bir park. Küçük bir kız çocuğu kaybolan bebeğinin arkasından ağlarken, parkta karşılaştığı siyah giyimli, ince yapılı, kibar bir adam onu avutmaya çalışır. Herhangi biri değildir bu adam, Franz Kafka'dır. Ağır hasta olan ünlü yazar küçük kızı çektiği üzüntüden kurtarmak için çok özel bir çözüm üretir. Her gün parka gelir, kendi yazdığı bir mektubu getirir ve bunu kaybolan bebeğin gönderdiğini söyler. Günlerce buluşur bu iki sıra dışı kişi ve aralarında tuhaf bir arkadaşlık gelişir. Bu özel mektupların yalnızca küçük kıza değil, Franz Kafka'ya da yardımı olacak, sayılı günleri kalan yazar, kısa süreliğine de olsa hayata sarılacaktır. Aancak günün birinde beklenmedik bir olay bu arkadaşlığın sürmesini zora sokar.

Büyük yazarın hayatının son haftalarını, gerçek bir olaydan yola çıkarak ve biyografik bilgilerle donatarak anlatan bu roman Kafka okuru için gerçek bir sürpriz.

/

Hikâye:
Kafka rutin yürüyüşlerini yaptığı parkta küçük bir kıza rastlamış. Oyuncak bebeğini kaybetmiş olan küçük kız çok üzgünmüş, ağlıyormuş.

Kafka küçük kızdan bebeği kendisinin de araması için izin istemiş ve ertesi gün aynı noktada buluşmak üzere sözleşmişler. O gün bütün aramalarına rağmen bebeği bulamayınca, küçük kıza kayıp bebeğinin ağzından bir mektup yazmış. Ertesi gün buluştuklarında ona okumuş.

“Lütfen benim için endişelenme, üzülme, ağlama. Dünyayı anlamak için uzun bir yolculuğa çıktım. Sana başımdan geçen her şeyi yazacağım.”

Bu ilk mektup küçük kızı mutlu etmese de üzüntüsünü hafifletmeye yetmiş. Kafka küçük kızla her buluştuğunda ona özenle yazdığı mektuplardan oyuncak bebeğin hayali maceralarını okumuş. Mektuplar küçük kızın aurasında muhteşem etkiler yaratmış. Bir yandan zihnini güncelleyerek avunuyor, bir yandan da çevresinde olan biteni anlayıp/çözümlüyor ve böylece kendini daha iyi hissediyormuş.

Kafka, sağlığının giderek kötüleştiği günlerden birinde, küçük kızdaki pozitif değişimin yeterli olduğunu düşünerek görüşmeleri kesmeye karar vermiş. Son görüşmede küçük kıza bir oyuncak bebek getirmiş. Küçük kız, aslından oldukça farklı olan bebeği şaşkınlıkla incelerken, bebeğe iliştirilmiş küçük bir not ile şaşkınlığı bir anda uçup gitmiş.

“Yolculuğum beni çok değiştirdi.”

Ertesi yıl Kafka ölmüş. Yıllar geçmiş, küçük kız artık bir genç kız olmuş. Gözü gibi baktığı bebeği ile halâ uzun-uzun oynuyor, oynarken Kafka ile birlikte parkta geçen zamanlara gidiyor ve anılarındaki bu gezinti onu rahatlatıyormuş. Oyun seanslarından birinde, bebeğin yerinden çıkmış gözünün arkasında, göz boşlukları arasına özenle yerleştirilmiş, minik rulo halinde bir not daha bulmuş. Telaşla ve aceleyle çıkarmış...

Kısaca şöyle yazmaktaymış:

“Sevdiğin her şeyi er ya da geç kaybedeceksin, ama sonunda sevgi başka bir yüzde sana geri dönecek.”
Franz Kafka

/

Not: Hikâyeyi ilk yazan Gert Schneider değil. Bu hikâyeye "Brooklyn Çılgınlıkları" adlı romanında Paul Auster de değinmiş. Auster olaya: “Küçük kız, mektuplar sayesinde bebeğini özlemekten, aramaktan vazgeçmişti. Kafka, bebek yerine başka bir şey vermişti ona. Bir hikâyesi vardı artık. İnsan bir hikâyenin içinde yaşayabilecek kadar şanslıysa, gerçek dünyanın acıları sona erer. Hikâyeniz devam ettiği sürece gerçek yoktur.” diyerek yer vermiştir.

Cüneyt Özyer
Alıntı Hikâyeler
Ekim 2017, Çayyolu-Ankara

< ÖNCEKİ | KURUCUYA DÖN | SONRAKİ >